Uzaktan eğitim, e-öğrenme ve çevrim-içi öğrenme kavramları arasındaki farka bakmak için bu kavramların öne çıkan özellikleri ele alınmalıdır. Uzaktan eğitim; zaman ve mekandan bağımsız olarak öğrenen ile öğretmenin çeşitli araçlarla (mektup, radyo, TV, bilgisayar, İnternet vb.) iletişimi temelinde eğitim sürecinin gerçekleştirilmesi esasına dayanır. E-öğrenme ise zamanla farklı anlamlar yüklenerek kapsamı değişen bir kavramdır. E-öğrenme 2000’li yılların başında CD, İnternet gibi teknolojiler kullanılarak dağıtılan öğrenme ve performansı geliştirmeyi amaçlayan öğretim süreci olarak tanımlanmıştır (Clark & Mayer, 2011). Bu yıllarda e-öğrenme tanımlarında öğrenme süreçleri ve performans geliştirmeye yer verilse de, öğrenmede bilgisayar İnternet gibi iletişim araçlarının kullanımı asıl vurgulanan nokta olmuştur. Çevrim-içi öğrenme ise öğrenme ortamı bileşenlerinin etkileşimlerinin çevrim-içi gerçekleşmesini sağlayan sistemdir. E-öğrenme ve çevrim-içi öğrenme kavramları günümüzde bazı yazarlar tarafından aynı anlamda kullanılsa da e-öğrenmenin daha kapsamlı olduğu söylenebilir. Ayrıca çevrim-içi öğrenme, uzaktan eğitimde öğretimin internet teknolojisi ile eş zamanlı ve eş zamansız sağlanması modeli anlamında kullanılmaktadır. Sonuç olarak günümüzde uzaktan eğitim, e-öğrenme ve çevrim-içi öğrenme kavramları iç içe girmiş kavramlar olarak ele alınabilir.

Her ne kadar bu kavramlar başlangıçta birbirlerinden farklı olguları ifade etseler de, günümüzde bilgisayar=intertnet denkleminin geçerliliği ile aynı anlamda kullanılır olmuşlardır. Zira artık İnternetin başrolde yer almadığı "bilgisayar destekli", yani başına "e-" simgesi almayan herhangi bir öğrenme materyali düşünülemez olmuştur.